Στρατηγικές Θεραπείας στη Νεανική Ιδιοπαθή Αρθρίτιδα
Μέσα στο 2018 δημοσιεύτηκαν δύο πολύ σημαντικές μελέτες για τη Νεανική Ιδιοπαθή Αρθρίτιδα (ΝΙΑ) σχετικά με την αποτελεσματικότητα των πιο συχνά χρησιμοποιούμενων θεραπειών και τη στρατηγική χρήσης των φαρμάκων.
Πιο συγκεκριμένα διαπιστώθηκε ότι η μεθοτρεξάτη ή η σουλφασαλαζίνη, δύο από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα στη ΝΙΑ, μακροπρόθεσμα και σε βάθος 2 ετών έχουν ισοδύναμο θεραπευτικό αποτέλεσμα με το συχνά χρησιμοποιούμενο συνδυασμό μεθοτρεξάτη + anti– TNF, σε συγκεκριμένες μορφές ΝΙΑ. Επίσης, σημαντικός αριθμός ασθενών ήταν σε θέση να διακόψει τελείως τα φάρμακα χωρίς υποτροπή των συμπτωμάτων, εντός της πρώτης 2-ετίας από την έναρξη της νόσου.
Στη δεύτερη μελέτη διαπιστώθηκε ότι από τους ασθενείς που τα συμπτώματα βρίσκονταν σε πλήρη ύφεση των συμπτωμάτνω για τουλάχιστον 6 μήνες, και οι οποίοι διέκοψαν τον παράγοντα anti– ΤNF (Enbrel, Humira, Remicade), λαμβάνοντας παράλληλα άλλα φάρμακα (μεθοτρεξάτη, λεφλουνομίδη, σουλφασαλαζίνη, υδροξυχλωροκίνη) μόλις το 37% υποτροπίασε στους επόμενους 8 μήνες, ενώ η νόσος παρέμεινε σε ύφεση στο υπόλοιπο 63%.
Να σημειώσουμε ότι παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η γρήγορη εισαγωγή φαρμάκων anti– TNF οδηγεί σε ταχύτερο έλεγχο των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας, ωστόσο τελικά φαίνεται ότι μακροπρόθεσμα το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι ανάλογο.
Συνεπώς, η χρήση των φαρμάκων πλέον μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουμε πλήρως τα συμπτώματα των ασθενών μας, ενώ παράλληλα επιτρέπεται με ασφάλεια η διακοπή των φαρμάκων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό ειδικά για τους παράγοντες anti– ΤNF(Enbrel, Humira, Remicade), φάρμακα ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην αρθρίτιδα, αλλά με αυξημένο κίνδυνο πρόκλησης λοιμώξεων και φυσικά κόστος πολλών χιλιάδων ευρώ κάθε χρόνο. Το πλεονέκτημα αυτής της τακτικής είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών μας καθότι θα λαμβάνουν αγωγή μόνο για εκείνο το χρονικό διάστημα που χρειάζεται και όχι μεγάλο και απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Αυτή η προσέγγιση προσφέρει στην πραγματικότητα ισοδύναμη θεραπευτική αποτελεσματικότητα, μειώνοντας παράλληλα τους κινδύνους από τις ανεπιθύμητες ενέργειες της χρήσης φαρμάκων.
1. Hissink Muller P, Brinkman DMC, Schonenberg-Meinema D, et al (2019) Treat to target (drug-free) inactive disease in DMARD-naive juvenile idiopathic arthritis: 24-month clinical outcomes of a three-armed randomised trial. Ann Rheum Dis 78:51–59. doi: 10.1136/annrheumdis-2018-213902
2. Lovell DJ, Johnson AL, Huang B, et al (2018) Risk, Timing, and Predictors of Disease Flare After Discontinuation of Anti-Tumor Necrosis Factor Therapy in Children With Polyarticular Forms of Juvenile Idiopathic Arthritis With Clinically Inactive Disease. Arthritis Rheumatol 70:1508–1518. doi: 10.1002/art.40509